Gedicht

Dit gedicht van Portia Nelson hoorde ik voor het eerst toen ik begin twintig was. Het werd geciteerd door mijn toenmalig therapeut. Ik was toen bezig zelf een aantal dingen uit te zoeken en dit gedicht is me altijd bijgebleven. Het is empowering. Je hebt zelf zoveel mogelijkheden om uit je valkuilen en patronen te blijven. Mits je ze leert zien voor wat ze zijn en je verantwoordelijkheid durft te nemen voor jezelf en jouw levenspad.

I.
I walk down the street.
There is a deep hole in the sidewalk.
I fall in. I am lost. I am helpless.
It isn’t my fault.
It takes forever to find a way out.

II.
I walk down the same street.
There is a deep hole in the sidewalk.
I still don’t see it. I fall in again.
I can’t believe I am in the same place.
It isn’t my fault.
It still takes a long time to get out.

III.
I walk down the same street.
There is a deep hole in the sidewalk.
I see it there, I still fall in.
It’s habit. It’s my fault. I know where I am.
I get out immediately.

IV.
I walk down the same street.
There is a deep hole in the sidewalk.
I walk around it.

V.
I walk down a different street.

(Portia Nelson: ‘There’s a Hole in My Sidewalk: The Romance of Self-Discovery’)

Voel je ook dat het tijd is een andere weg in te slaan? En niet meer voortdurend in dezelfde valkuilen ze stappen? Neem contact op voor een kennismakingsgesprek. Je kan hiervoor vaak al binnen een week bij me terecht.